83 06 Osaczona wyspa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zwycięstwie powietrznym został ranny i zestrzelony najwybitniejszy pilot znad Malty, Kanadyjczyk
porucznik George Beurling), natomiast napastnicy tracili bezpowrotnie wszystkich lotników, z których
większość stanowili członkowie doświadczonych na ogół i zgranych załóg bombowców. Mimo rozległych
zniszczeń powstałych w urządzeniach lotnisk wysiłkiem wielu tysięcy żołnierzy i cywilnych robotników nie
dopuszczono do wyłączenia ich z eksploatacji. Służyły one nie tylko dywizjonom myśliwskim, ale także
bombowym Blenheimom i Wellingtonom, w dzień i w nocy atakującym nieprzyjacielską żeglugę.
28 pazdziernika 8 armia generała Montgomery'ego zaatakowała pod El Alamein i tam też musieli
wkrótce Niemcy przerzucić większość swych sił powietrznych. Dokonany w listopadzie desant Anglików i
Amerykanów w Maroku i Algierze dla umęczonej ludności Malty i nieugiętych jej obrońców oznaczał
kolejne, tym razem ostateczne już zelżenie nieprzyjacielskiego naporu. Wprawdzie i pózniej pojawiały się
czasem nad wyspą samoloty wroga ostatni alarm ogłoszono w sierpniu 1944 roku ale trwające od
momentu rozpoczęcia włosko-brytyjskiej wojny oblężenie z powietrza można było nareszcie zaliczyć do
przeszłości.
Po odparciu nieprzyjacielskich szturmów w większym stopniu wykorzystano Maltę jako bazę dla
operacji zaczepnych, której to roli nie przestawała zresztą pełnić nawet w najtrudniejszych okresach. Od
początku 1943 roku miała ona ogromne znaczenie w zwalczaniu morskiego i powietrznego transportu na
utworzony przez Niemców przyczółek w Tunezji. Okręty nawodne z Malty, współdziałając z eskadrą
krążowników z Bon, patrolowały stale Cieśninę Sycylijską. Nieprzyjacielska żegluga ograniczona została do
znikomych rozmiarów. W styczniu 1943 roku okręty nawodne zatopiły 16 jednostek, lotnictwo 13, a
krążowniki i niszczyciele 11 statków. Nic dziwnego, że Włosi nazwali trasę konwojów do Tunezji rotta
delia morte , czyli droga śmierci . W lutym utracono na niej 30% przewożonych paliw płynnych i 15%
innych materiałów, w marcu straty wyniosły już 40%. Zaopatrzenie niemiecko-włoskiej armii odbywało się
odtąd niemal wyłącznie drogą powietrzną, która także znajdowała się w zasięgu alianckich myśliwców z
Malty.
Po likwidacji niemiecko-włoskich sił w Tunezji Malta stała się naturalną odskocznią do lądowania na
Sycylii. Jej lotniska zapełniły się wówczas setkami brytyjskich i amerykańskich samolotów różnego
przeznaczenia, a urządzenia portowe z trudem nadążały z zaopatrywaniem w paliwo, amunicję i prowiant
alianckich krążowników, niszczycieli, ścigaczy i okrętów podwodnych. Podczas jednej z akcji ofensywnych
zdarzył się wypadek, którego próżno szukać w lotniczych annałach. Wspominają one co prawda o
ucieczkach jeńców lub bojowników ruchu oporu na porwanych wrogowi samolotach, nie zdarzył się jednak
ani jeden fakt opanowania nieprzyjacielskiej maszyny w powietrzu. Ani jeden z wyjątkiem niżej
opisanego.
Podczas ataku na konwój u zachodnich wybrzeży Grecji torpedowy Bristol Beaufort z 217 dywizjonu
RAF trafiony został przez pocisk artylerii przeciwlotniczej. Gdy ciężko uszkodzony tracił wysokość,
członkowie jego załogi przeżyli jeszcze moment satysfakcji, widząc jak zrzucona przez nich torpeda
wybuchła na burcie największej jednostki konwoju, frachtowca o nośności przeszło 5 tysięcy ton. Potem
nastąpiło gwałtowne uderzenie o fale i tylko wielokrotnym ćwiczeniom mogli lotnicy zawdzięczać sprawne
wydostanie się z kadłuba samolotu, który w ciągu kilkudziesięciu sekund pogrążył się w falach. Zdołali
jeszcze wyciągnąć małą dinghy, którą skierowali się w stronę niedalekiego brzegu.
Wkrótce jednak pojawiła się nad nimi zaalarmowana przez jednostki konwoju łódz latająca Cant-501,
zatoczyła kilka kręgów, po czym wodowała koło rozbitków i wzięła ich na pokład. Zachowanie się Włochów
z eskadry ratownictwa morskiego było poprawne, poczęstowali nawet Brytyjczyków dla rozgrzewki
koniakiem. Samolot odleciał następnie do swej bazy na wyspie Korfu, gdzie jeńców umieszczono w [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne