55 Pierwsze drugie zapnij mi obuwie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

nawet muchy! Dlaczego więc padła ofiarą tak potwornej i brutalnej zbrodni!
Powiem więc panu, co ja o tym myślę.
Tak?
Herkules Poirot nachylił się i rzekł:
Mabelle Sainsbury Seale została zamordowana, ponieważ miała dobrą
pamięć do twarzy.
Co pan ma na myśli? Herkules Poirot kontynuował:
Mamy podwójną osobowość. Mamy nieszkodliwą kobietę z Indii i drugą,
która doskonale gra rolę tej nieszkodliwej kobiety z Indii. Istnieje jednak
jedno wydarzenie, które różni te dwie role. Która to panna Sainsbury Seale
rozmawiała z panem przed domem Morleya? O ile pamiętam, oświadczyła, że
jest dobrą przyjaciółką pańskiej żony. Teraz, w świetle wyjaśnień jej
przyjaciół, oświadczenie takie wydaje się nieprawdziwe. Możemy więc
powiedzieć: "To było kłamstwo. Ale prawdziwa panna Sainsbury Seale nie
kłamie". Tak więc to ewidentne kłamstwo wypowiedziane było przez
oszustkę, dla osiągnięcia jej własnego celu.
Alistair Blunt przytaknął:
Tak, to rozumowanie jest zupełnie jasne, chociaż nadal nie rozumiem,
jaki był cel?
Poirot wyjaśnił:
Ach, pardon lecz najpierw spójrzmy na to z innej strony. Powiedzmy,
że to jednak była prawda. Powiedzmy, że to była prawdziwa panna Sainsbury
Seale. A zatem to jej oświadczenie jednak musiało być prawdą.
Przypuszczam, że może pan to tak ująć... ale to wydaje się bardzo
nieprawdopodobne...
Oczywiście, że to jest nieprawdopodobne! Biorąc jednak tę drugą
hipotezę za fakt... takie oświadczenie musiało być prawdą. A zatem znała ją
dobrze. Wobec tego pańska żona musiała być w typie osoby, jaką panna
Sainsbury Seale mogła dobrze znać. Była kimś z jej środowiska. Anglo-
Hinduska, misjonarka lub, cofając się wstecz aktorka. A więc nie była to
Rebecca Arnholt!
Teraz, monsieur Blunt, rozumie pan, co miałem na myśli, mówiąc o
prywatnym i publicznym życiu? Jest pan wielkim bankierem, lecz
równocześnie poślubił pan kobietę bogatą. Przed zawarciem tego związku
krótko był pan wspólnikiem w firmie mającej siedzibę pod Oksfordem.
Teraz rozumie pan, że wreszcie zacząłem patrzeć na tę sprawę z
właściwego punktu widzenia. Pieniądze nie mają znaczenia? Naturalnie dla
pana. Niezwracanie uwagi na ludzkie życie to też. Przez dłuższy czas był
pan właściwie dyktatorem, a dla dyktatora jego życie staje się przesadnie
ważne, a innych nieważne.
Alistair Blunt rzekł:
Co pan sugeruje, monsieur Poirot?
Poirot odparł spokojnie:
Sugeruję, monsieur Blunt, że kiedy pan poślubił Rebeccę Arnholt, był
pan już żonaty. Zaślepiony perspektywą nie tyle bogactwa, ile siły i wpływów,
ukrył pan ten fakt i z premedytacją popełnił bigamię. Pańska prawdziwa
żona poddała się nowej sytuacji.
A kto był moją prawdziwą żoną?
Pani Chapman pod tym nazwiskiem zajmowała mieszkanie w King
Leopold Mansions. Była pod ręką, nie więcej niż pięć minut drogi od
pańskiego domu przy Chelsea Embankment. Pożyczył pan nazwisko od
prawdziwego agenta wywiadu. W ten sposób zawsze mogła twierdzić, że jej
mąż zajęty jest praca wywiadowczą. Pański schemat funkcjonował
wspaniale. Nie wzbudzał podejrzeń. W każdym razie jeden fakt nie wzbudza
wątpliwości: pańskie małżeństwo z Rebeccą Arnholt nigdy nie było legalne i
popełnił pan bigamię. Nigdy, po tylu latach, nie śnił pan nawet o grożącym
mu niebezpieczeństwie. Nagle nadeszło ono pod postacią nudnej kobiety,
która po blisko dwudziestu latach przypomniała sobie pana, jako męża jej
przyjaciółki. Przypadek sprowadził ją z powrotem do Anglii, przypadek
spowodował spotkanie z panem na Queen Charlotte Street. Przypadkowo
Jane była wtedy z panem i słyszała, co ta kobieta powiedziała do pana.
Gdyby stało się inaczej, nigdy nie wpadłbym na właściwy trop.
Przecież sam panu o tym powiedziałem, drogi Poirot.
Nie, to pańska siostrzenica domagała się, aby mi o tym powiedzieć, a
pan nie mógł zbyt gwałtownie protestować, ponieważ mogłoby to wzbudzić
podejrzenia. Pózniej, po tym spotkaniu, wydarzył się jeszcze jeden
nieszczęśliwy wypadek (z pańskiego punktu widzenia). Mabelle Sainsbury
Seale poszła na lunch z Amberiotisem i wypaplała mu o spotkaniu z panem,
to znaczy z mężem jej przyjaciółki. "Po tylu latach zestarzał się oczywiście,
ale prawie się nie zmienił!" Przyznaję, oczywiście, że odgaduję treść tej
rozmowy, ale wierzę, że tak było. Jestem przekonany, że Mabelle Sainsbury
Seale nawet przez chwilę nie domyślała się, że pan Blunt, jej przyjaciel,
ożenił się i stał się szarą eminencją świata finansjery. A poza tym pańskie
nazwisko nie należy do rzadkości. Musimy jednak pamiętać, że Amberiotis,
poza tym, że był zaangażowany w szpiegostwo, był też szantażystą.
Szantażyści mają nosa do tajemnic. Amberiotis zastanawiał się. Tak łatwo [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne