Brian Haig Sean Drummond 01 Tajna sankcja

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

oskarżających aż do samej góry. Czy dobrze wszystko zrozumiałem, majorze?
Tak jest, generale. To wyczerpujący opis sytuacji.
Partridge odchylił się na krześle.
Obecni tu Tretorne i Murphy powiedzieli ci, że jeśli chcesz ogłosić całą sprawę
publicznie, masz wolną rękę, czy tak?
Taka była umowa, generale.
A umów trzeba dotrzymywać. Od ciebie więc zależy, synu, co teraz zrobisz.
Dziękuję, sir.
Nagle zachichotał. Ale nie był to wesoły chichot.
Czy pomyślałeś o tym, co się stanie, jak to ogłosisz?
Tak, generale. Myślę, że wywoła to duży skandal.
Drummond, gdyby tylko o to chodziło, nikt z nas nie wchodziłby ci w drogę. Skandale
wybuchają i przemijają. Nie sądz, że Tretorne, Murphy lub ja robiliśmy to, by zapobiec
skandalowi. Czy w czasie pobytu tutaj odwiedziliście jakieś obozy dla uchodzców?
Odwiedziliśmy.
Skinął głową z aprobatą.
To dobrze. W tej chwili mamy około półtora miliona Kosowian w naszych obozach.
Półtora miliona ludzi, dla których stanowimy jedyną nadzieję. Ogłosisz wszystko publicznie i
cała operacja umożliwienia tym ludziom powrotu do ojczyzny upadnie. I tak już wisi na
włosku. Rosjanie oskarżają nas o ludobójstwo. Nasi sojusznicy z NATO nienawidzą nas, że
zmuszamy ich do takich akcji. Większość z nich została wciągnięta we wspólne działania.
Wystarczy, że dowiedzą się, iż prowadzimy ukrytą wojnę lądową, a wycofają się szybciej, niż
zdążysz pomyśleć. Włosi nie pozwolą nam używać swoich lotnisk. Może jedynie Brytyjczycy
pozostaną z nami, ale cel naszego sojuszu w tym rejonie przestanie już istnieć. Czy sądzisz,
że Kongres zgodzi się na naszą obecność tutaj? Bo ja nie. Może to nawet doprowadzić do
rozpadu NATO.
Słuchałem, notując w myślach każde słowo.
Teraz wszystko jest w twoich rękach, Drummond. Zrób to, co sam uznasz za słuszne.
Miloszević ma na swojej liście płac prawdopodobnie tysiące morderców, gwałcicieli i
przestępców każdego rodzaju. Większość z nich nigdy nie ujrzy sali sądowej. Więc wytocz
sprawę temu jednemu żołnierzowi, sierżantowi Perrite, a jego los zaważy na losie półtora
miliona Kosowian. Sam zdecyduj, czy nagłośnienie tej sprawy nie przyczyni się do triumfu
Miloszevicia. Sam zdecyduj, czy jesteś skłonny zniszczyć życie milionów ludzi, abyśmy
mogli ukarać jednego człowieka za to, że pozbawił życia mordercę, który i tak zasługiwał na
śmierć. Pomyśl, czy można stawiać po dwóch stronach los półtora miliona ludzi, pozbawiając
ich nadziei na własny kraj, oraz bandyty zwanego Młotem?
Potem Partridge wstał i wyszedł z pokoju bez słowa. Do dzisiejszego dnia uważaliśmy z
Morrow, że oto podjęliśmy szlachetną krucjatę przeciw złu. Teraz siedzieliśmy jak
przytwierdzeni do krzeseł, zbyt oszołomieni, by wykonać jakiś ruch. Pozostali mężczyzni
obserwowali nas.
Otrząsnąłem się i rzekłem:
Panowie nam wybaczą, ale kapitan Morrow i ja musimy porozmawiać na osobności.
Przed opuszczeniem pokoju odwróciłem się i spojrzałem na generała Murphy ego. Patrzył
mi prosto w oczy i wiedziałem, że nie poczuwa się do najmniejszej winy lub wstydu. Razem z
Tretorne em udało im się jeszcze raz mnie pognębić. Chyba rzeczywiście zawarłem pakt z
diabłem.
ROZDZIAA 11
Bywają w życiu takie chwile, że zrobienie rzeczy złej może się okazać jedynym dobrym
wyjściem z sytuacji. Czasem jest pewnie odwrotnie. Sam nie wiem. Jeszcze nie miałem
możliwości przeprowadzenia dłuższych badań na przetestowanie tej teorii.
Rozejrzałem się po sali sądowej i wiedziałem, że czeka mnie ciężka praca. Dziesięciu
członków trybunału wojennego utkwiło wzrok w przedstawicielce obrony, która ku mojej
konsternacji bardzo wprawnie radziła sobie z mową wstępną, opartą na jakichś
niedorzecznych argumentach. Odwróciłem się i popatrzyłem na moją starszą asystentkę,
Imeldę Pepperfield. Wzruszyła tylko ramionami i poprawiła okulary w cienkich złotych
oprawkach. Pod tym adresem nie miałem co liczyć na współczucie.
Uważałem, że sprawa jest całkowicie dopięta. Fakty były wyjątkowo proste i oczywiste.
Sierżant przydzielony do jednej z czarnych jednostek armii został przyłapany na
nielegalnym korzystaniu z karty kredytowej.
Na jego i rządu nieszczęście była to karta Visa należąca do armii. Sierżant zafundował
sobie samochód, aparat z wysuwanym obiektywem, nieco drogich ubrań, a nawet kije
golfowe. Nadużycie wykrył jego dowódca. Mój miesięczny pobyt w Kosowie opóznił
przygotowania do tej sprawy, ale i tak mi ją przydzielono.
Sprawa dopięta, prawda? Już sam rodzaj kupionych rzeczy świadczył na niekorzyść
oskarżonego. Pozostało tylko wyjaśnienie tego trybunałowi. Wszystkich jego członków
wybierano z czarnej jednostki. Dla obrońców często był to koszmar, ponieważ ci od
czarnej roboty byli zwykle nieprzyjemni i zawzięci.
Niestety, prawniczka reprezentująca obronę nie chciała się zgodzić na mój scenariusz
poprowadzenia sprawy. Twierdziła, że jej biedny klient podejrzewał dwóch oficerów w
swojej jednostce o działalność szpiegowską i te wszystkie zakupy miały mu posłużyć do [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne